ಇಳಿಸಂಜೆಯ ತಳಿರು. . .!

                           ಬರಿದಾಗಿಲ್ಲ ಮಾತುಗಳು,  ಸರಿದಿಲ್ಲ ಬೆಳಕ ತೆರೆ! ಹಸಿರು ಮನೆಯಲ್ಲಿ , ನೆರಳು ನಗುವುದು, ತಳಿರು ತೂಗುವುದು, ಕಲ್ಲು ಬೆಂಚುಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುತು ಮೂಡಿಲ್ಲ, ಎದೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇಕೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು? ದಶಕಗಳು ಕ್ಷಣಗಳಾಗಿ ನೆನಪ ಸೇರಿದವು.  ಸಾಗಿ ಬಂದ ಹಾದಿಯ ಹೂಗಳ ಕೇಳು. ಹೊಸ ಹಾಡೊಂದ ಬರೆಯಲು ಪದಗಳ ನೀಡುವಿರಾ? ಘಮಿಸಿದರೆ ಅದುವೇ ಸಾಹಿತ್ಯ! ರಮಿಸಿದರೆ, ಅದುವೇ ಸಾಂಗತ್ಯ.